ورود آموزش قابلگی (مامایی) به آموز شهای تحت نظارت وزارت معارف؛ در تداوم تکوین مدرسه قابلگی طی سا لهای ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۵ ه.ش.

تا سال 1307 ش. مدرسه قابلگی ازنظر تشکیلات سازمانی از ثبات برخوردار نبود. گاهی تحت تصدی اداره بلدیه (شهرداری)، گاهی تحت نظر وزارت داخله و مدتی تحت اختیار وزارت معارف اوقاف و صنایع مستظرفه بود و در برهه ای نیز ازنظر آموزشی و علمی تحت نظارت وزارت معارف و ازنظر تشکیلاتی و تأمین و تخصیص اعتبار تحت اختیار وزارت داخله بود. همچنین تا سال 1307 مدرسه فاقد آئین نامه و اساسنامه بود، پس از سال 1309 نظم و نسق مصوب یافت و در 7 بهمن 1309 اساسنامه و آئین نامه آن از تصویب شورای عالی معارف گذشت و مدرسه یکی از شعب مدرسه طب و تابع صحبه کل مملکتی شد، کنترات دکتر ماتیلد درمپس به سرانجام رسید و دکتر پن دیگر ه موطن او استخدام شد و آموزش مدرسه قابلگی تابعه صحیه گردید و به اداره امور و وظایف سازمانی پرداخت. در 4 اردیبهشت ش. فرهنگستان ایران به منظور ویراستن واژه های فارسی از غیر، فعالیت خود را آغاز کرد و در 1315/2/16 واژه قابله به پیشنهاد شهرداری به ماما تغییر یافت و بعد از آن مدرسه قابلگی نیز به مدرسه عالی مامایی تغییر نام یافت و با نام و تصدی مدیریت جدید از نظر تشکیلات و آموزش تحول یافت. در آغاز تأسیس مدرسه قابلگی درگذر از شیوه آموزشی و اجرایی از سنتی به کلاسیک، کاستی هایی محسوس بود و به تدریج تشکیلات اداری – آموزشی رسمیت یافت و به مرور دارای اساسنامه، آئیننامه، مقررات و برنامه آموزشی گردید که زمینه تأسیس آموزشگاه عالی مامایی و در سا لهای بعد، دانشکده های پرستاری و مامایی را فراهم کرد. در این مطالعه تلاش شده است که تاریخچه مدونی از سیر تطور و تکوین مدرسه قابلگی تدوین و با استفاده از اسناد آرشیوی، تاریخچه دقیق تری از آموزش قابلگی تا زمان تأسیس آموزشگاه عالی مامایی به دست آمده ارائه شود.